Top

Op mijn 21ste ging ik backpacken in Azië voor de allereerste keer en het was fantastisch! Na enkele geweldige weken in Thailand, Cambodja en Vietnam waren mijn ogen groter geworden en mijn leven leek net ietsje meer compleet. Het laatste deeltje van mijn reis was Laos.

Loas backpacker

Laos is een ietwat minder bekende bestemming in Zuidoost Azië maar zoals je al doorhad ben ik een grote fan van plekjes waar het massatoerisme nog niet heeft toegeslagen. Reizen in Laos is dan ook nog puur. Onaangetaste natuur, extreem vriendelijke mensen en een grote portie cultuur. Laos is ook ideaal met een beperkt budget: overnachtingen zijn goedkoop, het eten is lekker en tegen democratische prijzen en de pintjes zijn bijna gratis. Als we dat alles samentellen krijgen we het perfecte backpacking avontuur!

Vanuit Hanoi vloog ik naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Het was een korte en comfy vlucht. De douane verliep ook vlotjes en voor ik het wist had ik weer een gloednieuwe stempel in mijn paspoort.

Vientiane

In Vientiane is er heel veel te doen en de makkelijkste manier om rond te geraken is te voet of per tuktuk.

Vientiane

Pha That Luang, het nationaal symbool van Laos, is een prachtige in goud gehulde Boeddhistische stoepa. Naar mijn mening zeker een bezoekje waard! Daarnaast is Wat Si Saket, een wondermooie Boeddhistische tempel ook zeker de moeite, ga wel vroeg genoeg zodat je de locals kan bewonderen die eten schenken aan de monikken.

Persoonlijk vond ik ook Patuxai leuk, wat me een beetje deed denken aan een Asiatische versie van de Arc de Triomphe in Parijs, maar wat me nog het meest van al heeft geroerd was Cope Laos. Deze organisatie helpt duizenden mensen met een fysieke handicap en biedt hen oplossingen zoals prothesen en steunzolen. Hierdoor geven zij deze mensen hun mobiliteit en waardigheid terug.

Laos

Waarom is dit nu precies relevant? Een kleine opfrisser voor het geheugen: vele mensen weten niet dat Laos een van de meest gebombardeerde landen ter wereld is. President Obama beschreef Laos zelfs als het zwaarste gebombardeerde land in de geschiedenis. Maar liefst acht bommen per minuut werden gelost tijdens de Vietnam oorlog tussen 1964 en 1973. Dat is meer dan het totaal aantal bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog! Het prachtige werk van deze mensen bij Cope Laos en het contact met de vrijwilligers en slachtoffers was dan ook echt hartverwarmend.

Vang Vieng

Het ritje naar Vang Vieng is fenomenaal. Tussen de weelderig groene bergen hangen lage, vaak onheilspellende wolken en je kan regelmatig woeste watervallen spotten. (Ondertussen speelde een van mijn favoriete nummers ‘Le Vent Nous Portera’ op de achtergrond, wat deze rit buitengewoon maakte!)

Laos

De kleine houten huisjes langs de weg, de schattige kindjes gedrapeerd in kleurrijke kleren en zoveel meer.. je ziet zo veel, hoe mensen lachen en praten en schrijven en het is jammer dat je die prachtige kleine details niet allemaal kan onthouden. Daar ben ik oprecht bang voor.

Telkens als ik uren op een bus of trein spendeer, denk ik na over reizen en wat het doet met me.. ik begin me mentaal voor te bereiden op mijn volgend avontuur zelfs als het huidige nog niet eens voorbij is. Mijn verlangen om nieuwe landen, talen, culturen en bezienswaardigheden te ontdekken is bijna voelbaar en ik word me er het meest bewust van op voertuigen die voorbijsnellen langs nieuwe plekken.

“Focus, Charlotte, focus!” Zeg ik al snel tegen mezelf om deze me mijmeringen te onderbreken. “Er zijn nog dagen te gaan in dit avontuur. Maak er nu het allerbeste van, leef in het heden”.

Om terug te komen op Laos, ik herinner me een onvergetelijk moment bij een toiletbezoek op de weg van Vang Vieng naar Luang Prabang. Een toiletbezoekje?! Ja dat klopt! In dit geval spreek ik over een squat toilet omringd door maar 3 muren waarbij de open kant een spectaculair uitzicht had op de bergen en de jungle!

Laos heeft een overweldigend mooie natuur en de lokale bevolking is enorm vriendelijk. Zo raakte ik ook aan de praat met een lokaal meisje met een aanstekelijke lach. Ze praatte maar door en introduceerde me zelfs aan een nieuw soort fruit dat een beetje op lychee en ramboetan leek (Jummie.. ramboetan!). Het zag er alleen wat kleiner en groenig geel uit. Ik heb op deze trip zelfs meer soorten fruit en groenten geproefd dan ik kan opnoemen of tellen. (Over fruit gesproken, ik heb zelfs vleermuis geprobeerd, heel bizar maar niet slecht. Beter dan krekels zou ik zeggen maar sprinkhanen zijn mijn favorieten tot nu toe.)

Laos

Vang Vieng staat bekend als ‘wereld’s meest onwaarschijnlijke feeststad’. Het is een backpackers paradijs verborgen in de jungle waar regels niet aan de orde zijn.

Toch een kleine oproep tot voorzichtigheid: dodelijke ongevallen gebeuren hier regelmatig tijdens dit wilde feestje. Gelukkig was ik hiervan op de hoogte door mijn reizen. Toen ik daar was mochten we niet aan tubing doen op de rivier omdat de stroming gevaarlijk sterk was. Dus hebben we gekajakt. Aan de oevers heb je de ene bar naast de andere, het leek wel “De Overpoort” aan het water! (Met gemak kan je je dus inbeelden hoe sommigen na enkele uurtjes uit de kajak rollen.)

Laos

De avonden zijn super gezellig in Vang Vieng. In dit kleine dorpje zonder asfalt, vind je altijd leuke bars waar backpackers samenkomen met hun gitaar. De charme van deze plek is zo enorm dat ik bijna mijn bus naar Luang Prabang miste ’s morgens. Laat ons zeggen dat het niet makkelijk is om vaarwel te zeggen tegen deze magische plek.

Luang Prabang

Aangekomen in Luang Prabang gingen we op ontdekking in de stad en op de avondmarkt, waar ik een grote fan van ben. Die avond heb ik gegeten bij Lao Lao Garden waar ik voor de eerste keer waterbuffelsteak heb gegeten.

Laos

De volgende morgen gingen we mountainbiken maar vanaf 9u ’s morgens werd het onverdraaglijk heet.

30 kilometer ten zuiden van Luang Prabang vind je de Kuang Si Falls. Deze waterval is een van de populairste bezienswaardigheden in de buurt en zeker de moeite waard.

Laos

Alvorens het park te betreden moet je een toegangsticketje kopen van 20000 Kip (ongeveer 2 euro). Daarna zal je een asiel tegenkomen gesteund door de  Free The Bears organisatie, waar een aantal beren die in de steek gelaten of misbruikt zijn in het verleden nu wonen. Kijken naar de beren is gratis maar je kan wel een donatie achterlaten voor de organisatie of iets kopen in het winkeltje.

Als je in Luang Prabang bent daag ik je uit om de ‘ceremonie’ van de monniken te bekijken. Ze wandelen door de straten om 5u30 ’s morgens en ontvangen eten van de lokale bewoners. Dit is een traditie die ze lokaal willen blijven verderzetten, het beschermt ze zelfs tegen toeristen. Doorheen de dag eten de monniken enkel etenswaren dat ze gekregen hebben tijdens de ochtendwandeling. Om 6u30 gingen we aan boord een ‘slow boat’ voor enkele dagen op de Mekong rivier naar Thailand..

In de vroege avond gingen we naar een stam in een bergdorpje om daar de nacht door te brengen. Traditiegewijs mogen mannen en vrouwen niet in hetzelfde huis slapen dus ik sliep samen met enkele vriendinnen die ik onderweg had leren kennen.

Laos

Dit was een speciale ervaring omdat ik het voor het eerst eerder moeilijk had om contact te hebben met mijn gastgezin. Het dorpje bestond uit paalwoningen en er waren eenden, kippen, honden, varkens (en zo veel meer) OVERAL, binnen en buiten. Er was geen elektriciteit, geen kraan- of proper water. Tegen 18u was het pikdonker. Het eten bestond uit rijst en de vangst van de dag, zoals vis, vogels of hagedissen. Toen de zon al lang onder was kwam ik een local tegen die trots zijn vangst onder mijn neus duwde, een vis van 6kg gevangen in de Mekong rivier! De bewoners hadden ook één telefoon die enkel aan de rand van de rivier werkte. De bewoners waren er super trots op maar voor ons leek het eerder op een stuk speelgoed.

Laos

Vertellen dat ik van deze ervaring veel heb geleerd zou een understatement zijn. Wij beschouwen zoveel dingen als vanzelfsprekend, elke dag opnieuw. Eén ding is zeker: back-to-basics gaan kan erg therapeutisch werken. Alles wat ik nodig had was mijn eigen pop-up muggennet alvorens ik in bed kroop, want de geluiden van de pure natuur buiten waren enorm ontspannend.

Tegen 5u30 ’s morgens zat ik weer aan boord van onze boot, op weg naar mijn volgende bestemming… Noord Thailand!

post a comment