We blijven toch kuddedieren. We gaan in massa naar dezelfde plaats. Vaak om dezelfde foto te maken en dan weer snel te vertrekken. Waarom toch? 

Maakt massatoerisme de wereld onleefbaar? Het is een vraag die aan bod komt in een podcast van de VRT. Het is een stelling waar ik me niet over uitspreek. Het maakt een vakantie in ieder geval wel minder leuk. 

Het woord klinkt al niet leuk. Massatoerisme. Het roept een beeld op van overvolle bussen en metro’s. Handdoekleggen, niemand zeggen. Troepen Aziaten met lenzen tot in Tokio. 

Eigen ervaring

Zelf ben ik door de jaren heen al wat massatoeristen tegengekomen. Ik heb kinderherinneringen van aan de Trevifontein in Rome. Een drukte van jewelste en plaatselijke winkeliers die niet lachen met een meute voor hun etalage. Broodjes eet je niet op het trapje voor een winkel.

Wat recenter vond ik geen parkeerplaats om Ponta Da Piedade bij Lagos in de Algarve te bezoeken. Dan maar gewoon het stadje in. Een aanrader trouwens, vergeet dat toeristisch overgoten strandje maar! 😉 

Zelfs in de eigen regio, Limburg, is er sporadisch massatoerisme. Of eerder: miniatuurmassatoerisme. Ga als Limburger maar eens de baan op in een zonnig bloesemweekend. Zigzaggen geblazen, en Limburgs hoor je niet.

 

Instagramtoeristen

Drukte kan als storend ervaren worden, maar er valt weinig aan te doen. Over drukte ga ik dus niet verder zagen. Vervelend gedrag van (massa)toeristen vind ik erger. 

Bijvoorbeeld de Instagramtoeristen. Om hen te kaderen: In Machu Picchu (over massatoerisme gesproken…) geniet ik van het uitzicht. Dat is welkom na 4 dagen wandelen in zuurstofarme lucht. En plots wordt mij gevraagd aan de kant te gaan. Excuseer? Iemand wil een foto nemen. ‘Want jij bent toch klaar met je foto te maken.’

En plots wordt mij gevraagd aan de kant te gaan. Excuseer? Iemand wil een foto nemen. ‘Want jij bent toch klaar met je foto te maken.’

Een fenomeen waar ik niet goed mee overweg kan. De massatoeristen zijn kuddedieren. En voor de kudde is een foto essentieel. Naar het bekendste punt, fotootje maken en weer weg. 

Neem je de locatie die je bezoekt zelfs wel in je op? 

https://www.instagram.com/p/BIVf-L0jAbp/

En nu?

Kan je er iets tegen doen, tegen massatoerisme? Waarschijnlijk niet. Onze maatschappij is in die richting geëvolueerd. Een traag proces dat je niet zomaar kan omkeren. Maar aan het ‘toeristisch gedrag’ valt misschien wel iets te veranderen. Graag zelfs.

Zoals: 

• Kijk wat verder dan je neus lang is. Al reikt die net tot Lloret of Santorini. Buiten de uitgebreid beschreven paden kan het ook mooi zijn.
• Zoek meer in je reis dan de klassieke vakantiefoto om mee uit te pakken. Neem de omgeving in je op. 
• Probeer anderen steeds te respecteren. Niet dat ik wil preken, maar de  toeristen die je tegenkomt hebben evenveel naar hun vakantie uitgekeken als jij. En denk eraan: het is dankzij de locals die in de toeristische sector werken dat jij er op vakantie kan gaan. Behandel hen zeker met respect.

Zo, dat is gezegd. 

Deze zomer staan voor mij het toeristische Malaga en het minder toeristische Plovdiv op het programma. Ik ben benieuwd wat mijn ervaringen daar gaan zijn…

Tekst & foto’s door Toon Voets

https://www.instagram.com/p/Bmds4TYjjNB/

Over Toon

Toon Voets is reisliefhebber en content creator, om maar eens een hippe term te gebruiken. Professioneel maakt hij filmpjes, als hobby pent hij wat reisschrijfsels neer en schiet hij plaatjes. 

Zijn échte reiscarrière begon in 2014 met een soloreis van Ljubljana naar Athene. Nadien volgden jaarlijks één grote reis buiten Europa en (té) veel kleine tripjes binnen Europa. Het reizen is door bouw- en babyplannen een beetje teruggeschroefd, maar België (en zéker Limburg!!!) is natuurlijk ook mooi. 😉 

Een extreem vroege ochtendwandeling is voor mij de top. De wereld op z’n mooist en geen volk buiten. Namiddag snak ik dan wel naar dutjes, maar zo erg is dat nu ook weer niet he?